giuncumàsciu , nm: zuncumascru Definizione giuncu a cambu tundhu, forte, longu longu, bogat su frore unu pagu asuta de sa punta e punghet, faet in logos de venadórgiu, a molas mannas, s'impreat murtu (atrotigau) e irmurtidu po acapiare o àteros trebballos: a logos dhi narant sinniga, tinnia, tzinnia, chi funt fintzes àteras genias de erba chi si assimbígiant Sinonimi e contrari tinnia Terminologia scientifica rba, Juncus acutus Etimo srd. Traduzioni Francese jonc épineux, j. piquant Inglese reed Spagnolo junco espinoso Italiano giunco spinóso o pungènte Tedesco stechende Binse, stachelige Binsensorte.

«« Cerca di nuovo